[postlink]https://dagendauwsnotenbalk.blogspot.com/2014/12/pieter-breughel-in-brussel-wannes-van.html[/postlink]http://www.youtube.com/watch?v=2PRv10Sn2rUendofvid [starttext]
Pieter Breughel in Brussel
Pieter Breughel den Oude
Zou opstaan uit de dood
Voor de wereld te aanschouwen
Was bloed nog zo rood als karmijn?
Zou er nog oorlog zijn?
Al eerst ging hij naar Brussel
Naar zijn atelier
En hij nam zijn bussel penselen
En wat houtskool mee
Naar zijn Brabantse stee
Hij was nog niet vergeten
Waar dat zijn woonhuis was
Het was wel wat versleten
De memel woonde in zijn kast
Kapot was 't vensterglas
Eerst vroeg hij aan de mensen:
"Is Spanje hier nog baas?
Leeft ge naar eigen wensen
Zijn ze nog even dwaas in ons land
Of kregen ze verstand?"
De mensen wilden Breughel
Zijn Brabants niet verstaan
Dus is hij stil en treurig
Naar een café gegaan
Die daar in zijn jeugd al had gestaan
Hij vroeg in 't zuiver Brabants
De kastelein om drank
Maar de patron die zei:
"Pardon je ne comprend pas Flamend
Emmerdant, dans le coeur du Brabant"
Pieter Breughel de Oude
Die dacht 't is weer zover
Dat ze hier de Geus nog brouwen
Da 's fijn, maar dat het in het Frans nu moet zijn
Dat vind ik een groot chagrijn
Het Spaans is nu verdreven
Uit ons klein vaderland
Maar nu hebben we verkregen
Het Frans aan de Marollenkant
Dat is boven mijn verstand
Piet Breughel is dan droevig
Terug naar zijn graf gegaan
Nadat hij op zijn kamer
Een heel klein maar een fijn schilderij
Vol kleur had doen ontstaan
En daarop stond geschilderd
Een Vlaming in 't gevang
Het gevang van zijn complexen
De sleutel ligt erbij aan zijn zij
Doe open maakt hem vrij
En in 't Aintwaarps :
Pieter Breughel den Awe
zou oepston uit de doêd
vör de weireld t'aunschawe
was 't blóed der nog zoe roêd as karmaen
zouw er nog oorlog zaen
Al iêst ging 'em nor Brussel
nor zaenen ateljee
en ae nam zaenen bussel
pensiêlen en wad outskool mee
nor z'n Braubantse stee
A was nog ni' vergeite
wour da' ze woênoas was
et was wel wa' versleite
de memel woênden in z'n kas
kapot was 't vensterglas
Iêst vróeg 'em on de mengse
is Spanjen ier nog baus
leifde nor aege wengse
zen ze nog eve dwaus in ons laend
of krege ze verstaend?
De mengse wouwe Breughel
z'n Braubants ni' verstaun
dus is 'em stil en treurig
nor een café gegaun
die dor in zijn jeugd al ad gestaun
Ae vróeg in 't zoaver Braubants
de kastelaen oem dreink
mor de patron diê zee pardon
je ne comprends pas Flamand, emmerdant
dans le coeur du Brabant
Pieter Breughel den Awe
diê docht 't is wer zoe veir
da' z'ier de geus nog brouwe
da's faen mor da 't in 't Freins nah moet zaen
da' vin 'k e groêt chagraen
Et Spaans is na verdreiven
oat ons klae vauderlaind
mor nau em we gekreige
et Fraens on de Marollekaint
da's bove mij verstaind
Piet Breughel is dan dróevig
trug nor ze graf gegaun
nadat 'em oep z'ne kaumer
een iêl klein mor een faen schilderae
vol kleur ad dóen ontstaun
En daaroep stoeng geschilderd
ne Vlauming in 't gevang
't gevang van z'n complexe
de sleutel lee' derbae on z'n zae
dóed ope mokt 'em vrae
Tekst en Muziek: Wannes Van de Velde
[endtext]
Pieter Breughel in Brussel
Pieter Breughel den Oude
Zou opstaan uit de dood
Voor de wereld te aanschouwen
Was bloed nog zo rood als karmijn?
Zou er nog oorlog zijn?
Al eerst ging hij naar Brussel
Naar zijn atelier
En hij nam zijn bussel penselen
En wat houtskool mee
Naar zijn Brabantse stee
Hij was nog niet vergeten
Waar dat zijn woonhuis was
Het was wel wat versleten
De memel woonde in zijn kast
Kapot was 't vensterglas
Eerst vroeg hij aan de mensen:
"Is Spanje hier nog baas?
Leeft ge naar eigen wensen
Zijn ze nog even dwaas in ons land
Of kregen ze verstand?"
De mensen wilden Breughel
Zijn Brabants niet verstaan
Dus is hij stil en treurig
Naar een café gegaan
Die daar in zijn jeugd al had gestaan
Hij vroeg in 't zuiver Brabants
De kastelein om drank
Maar de patron die zei:
"Pardon je ne comprend pas Flamend
Emmerdant, dans le coeur du Brabant"
Pieter Breughel de Oude
Die dacht 't is weer zover
Dat ze hier de Geus nog brouwen
Da 's fijn, maar dat het in het Frans nu moet zijn
Dat vind ik een groot chagrijn
Het Spaans is nu verdreven
Uit ons klein vaderland
Maar nu hebben we verkregen
Het Frans aan de Marollenkant
Dat is boven mijn verstand
Piet Breughel is dan droevig
Terug naar zijn graf gegaan
Nadat hij op zijn kamer
Een heel klein maar een fijn schilderij
Vol kleur had doen ontstaan
En daarop stond geschilderd
Een Vlaming in 't gevang
Het gevang van zijn complexen
De sleutel ligt erbij aan zijn zij
Doe open maakt hem vrij
En in 't Aintwaarps :
Pieter Breughel den Awe
zou oepston uit de doêd
vör de weireld t'aunschawe
was 't blóed der nog zoe roêd as karmaen
zouw er nog oorlog zaen
Al iêst ging 'em nor Brussel
nor zaenen ateljee
en ae nam zaenen bussel
pensiêlen en wad outskool mee
nor z'n Braubantse stee
A was nog ni' vergeite
wour da' ze woênoas was
et was wel wa' versleite
de memel woênden in z'n kas
kapot was 't vensterglas
Iêst vróeg 'em on de mengse
is Spanjen ier nog baus
leifde nor aege wengse
zen ze nog eve dwaus in ons laend
of krege ze verstaend?
De mengse wouwe Breughel
z'n Braubants ni' verstaun
dus is 'em stil en treurig
nor een café gegaun
die dor in zijn jeugd al ad gestaun
Ae vróeg in 't zoaver Braubants
de kastelaen oem dreink
mor de patron diê zee pardon
je ne comprends pas Flamand, emmerdant
dans le coeur du Brabant
Pieter Breughel den Awe
diê docht 't is wer zoe veir
da' z'ier de geus nog brouwe
da's faen mor da 't in 't Freins nah moet zaen
da' vin 'k e groêt chagraen
Et Spaans is na verdreiven
oat ons klae vauderlaind
mor nau em we gekreige
et Fraens on de Marollekaint
da's bove mij verstaind
Piet Breughel is dan dróevig
trug nor ze graf gegaun
nadat 'em oep z'ne kaumer
een iêl klein mor een faen schilderae
vol kleur ad dóen ontstaun
En daaroep stoeng geschilderd
ne Vlauming in 't gevang
't gevang van z'n complexe
de sleutel lee' derbae on z'n zae
dóed ope mokt 'em vrae
Tekst en Muziek: Wannes Van de Velde
[endtext]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten