0
[postlink]http://dagendauwsnotenbalk.blogspot.com/2012/01/hedendaagse-flamenco-rafaela-carrasco.html[/postlink]http://www.youtube.com/watch?v=kMf_lWyC23Iendofvid [starttext] Na enkele sfeerbeelden van de  Dutch Flamenco Biennale 2011 te Amsterdam, ziet u hoe de flamenco er een nieuw jasje kreeg aangemeten door Rafaela Carrasco die al dansend flirt met de ritmes van de percussionist Odie Lizaso om vervolgens met een tweede flamenco, passioneel te eindigen begeleid door  Juan Antonio Suarez Cano 's gitaarklanken.
Veel kijk en luisterplezier gewenst. [endtext]

Hedendaagse flamenco - Rafaela Carrasco (dans)

0
[postlink]http://dagendauwsnotenbalk.blogspot.com/2012/01/daar-boven-in-de-hemel-herman-finkers.html[/postlink]http://www.youtube.com/watch?v=eZRfTD70RaEendofvid [starttext]
Zijn hier nog woorden bij nodig? Tenzij dan dat we niet tot na de dood hoeven te wachten, maar onze hemel  beslist ook hier op aarde kunnen verzinnen. Neen toch?

;-) [endtext]

Daar boven in de hemel - Herman Finkers

0
[postlink]http://dagendauwsnotenbalk.blogspot.com/2012/01/interview-met-terry-riley.html[/postlink]http://www.youtube.com/watch?v=kuybjup0BLYendofvid [starttext]


Eind jaren zestig, begin jaren zeventig begonnen de componisten Philip Glass en Steve Reich – toen nog vaak zij aan zij opererend - naam te maken met hun versie van wat dankzij componist Michael Nyman blijvend Minimal Music is gaan heten, hoezeer die term ook door de meeste makers van die muziek verafschuwd wordt. Minimal Music was een contrarevolutie; een breuk met seriële, atonale klassieke muziek. Minimal Music draaide om zich in je hoofd vastzuigende melodieën en hypnotiserende ritmes. De verschuivingen en variaties in beide waren subtiel, vandaar de naam: minimaal.

Minimal Music was een zeer succesvolle contrarevolutie, met niet de wegbereiders La Monte Young en Terry Riley, maar Philip Glass en Steve Reich als de gevierde mannen. 
Glass is een van de best verkopende klassieke componisten aller tijden en Reich werd twee jaar terug nog uitgeroepen tot grootste levende componist.
Maar, ere wie ere toekomt...
In dit interview met Terry Riley kan u kennis maken met één der belangrijkste pioniers uit de 20ste Eeuw voor de minimalistische muziek.

Ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag  speelde de onvermoeibare pleitbezorgers van nieuwe muziek ; het internationaal vermaarde Kronos Quartet twee zomers geleden een concert,  met uitsluitend composities van zijn hand waarvan u er hierna ééntje kan beluisteren.

[endtext]

Interview met Terry Riley

0
[postlink]http://dagendauwsnotenbalk.blogspot.com/2012/01/sunrise-of-planetary-dream-collector.html[/postlink]http://www.youtube.com/watch?v=L1hLjdaUhMIendofvid [starttext] U hoort hier het resultaat van één van de eerste samenwerkingsprojecten tussen Terry Riley en het "Kronos Quartet"
Riley is net als o.a. La Monte Young,  Philip Glass, Steve Reich , John Adams en onze eigen Wim Mertens een vertegenwoordiger van de minimalistische muziek.   [endtext]

Sunrise of the planetary dream collector - Terry Riley

0
[postlink]http://dagendauwsnotenbalk.blogspot.com/2012/01/nothing-changes-saxon-shore.html[/postlink]http://www.youtube.com/watch?v=27joi4JwilAendofvid [starttext] 

Dit nummer werd gelicht uit de vierde cd "It Doesn’t Matter" van de post-rockgroep http://www.saxonshore.com/ waaraan ze 4 jaar lang hebben gewerkt en die anderhalf jaar geleden op de markt kwam.


Dit project van de vijf Amerikanen : Matthew Doty (gitaar, keyboards, piano, celesta), William Stichter (bas), Matthew Stone (gitaar) , Oliver Chapoy (gitaar, keyboards, piano, celesta) en Stephen Roessner (drums, percussie) liep vooral vertraging op door hun talrijke verhuizingen. 


De in eigen beheer uitgebrachte cd bevat een prettige mix van postrock, shoegaze, ambient, pop, elektronica en klassieke elementen. Ze bouwen hun nummers, die tussen de 4 en 7 minuten duren, zorgvuldig op en voorzien ze van vele details en sterke ritmes. 
Dat lijkt voor hen duidelijk belangrijker dan de boel steeds te laten knallen. 
Bij tijd en wijlen gebeurt dat ook wel, maar in het gros van de tracks houden ze de spanning vast door het niet tot een eruptie te laten komen. 
Hun invloeden zijn Explosions In The Sky, Mogwai, Yellow6, The Album Leaf, This Is Your Captain Speakingen Sigur Rós. 
"It doesn't matter " is een ijzersterk album dat er ondanks de naam wel degelijk toe doet! Evenals het nummer "Nothing Changes" dat u hier kan horen.



[endtext]

Nothing Changes - Saxon Shore

0
[postlink]http://dagendauwsnotenbalk.blogspot.com/2012/01/quatre-mains-wim-mertens.html[/postlink]http://www.youtube.com/watch?v=jRDY1KAw9csendofvid [starttext]
 
"Mains"  is een track uit "What you see is what you hear", een concertregistratie van het werk van de Limburgse componist en muzikant Wim Mertens, opgenomen in De Roma te Borgerhout.

Het is een pittige compositie voor vier handen.
Annemarie Honggokoessoemo speelt de solopartij terwijl Wim Mertens voor de cadans zorgt.
Dit stukje is een meesterproef ; het tempo ligt hoog, en de verschuivingen evenals de melodiewisselingen zijn talrijk. Maar de vingers van beide pianisten waaieren behendig en met schijnbaar gemak over de toetsen om u een oorstrelende vertolking te bezorgen.
De fans behoeven vast niet overtuigd te worden, alle andere muziekliefhebbers van pop over rock tot klassiek zijn gewaarschuwd: dit is Vlaams, dit is van bij ons èn van zeer hoog niveau. Geniet ervan.

Een verdere bespreking van de concertopname zelf die verkrijgbaar is op DVD, leest u hier.
[endtext]

Mains - Wim Mertens