[postlink]http://dagendauwsnotenbalk.blogspot.com/2017/05/beethovens-sonata-appasionata.html[/postlink]http://www.youtube.com/watch?v=K6T2CgLPwcMendofvid [starttext]
"Primavera Pianistica" een evenement om te noteren!
Voor de negende keer op rij nodigde de Argentijnse pianist Aquiles Delle Vigneen, enkele collega-professoren uit en kwamen er tientallen beloftevolle studenten uit de vier windstreken, het kasteel van Ursel te Hingene inpalmen voor een masterclass om er bij hen te studeren. Vervolgens mochten muziekliefhebbers waaronder ikzelf, zich laten verwennen met een aantal pianorecitals en concerten.
De betreffende week werd geopend met een pianorecital op maandag 20 maart van de Israëlische professor Emanuel Krasovsky en zijn echtgenote Vera Vaidman . Op dinsdag 21, donderdag, 23 en zaterdag 25 maart, toonden de beste studenten hun kunnen aan het publiek. Het was een unieke gelegenheid om de concertpianisten van morgen, vandaag al aan het werk te horen!
Ook dit jaar was ik van de partij en nog meer dan vorig jaar schitterde deze Israëlische jongedame met haar vertolking van de eerste beweging van Beethovens' sonata appasionata. Omdat ik gisteren per toeval pas de opname op Youtube ontdekte, kon ik haar virtuositeit nog niet eerder met jullie delen. Maar nu dus wel! Talmon Pachevski had ik vorig jaar al aan het werk gezien, maar wat ze dit jaar ten beste gaf was beslist van een nog veel hoger niveau. Een pianiste die nog volop evolueert dus en bijgevolg zeker in de gaten dient te worden gehouden. De kracht waarmee ze Beethoven vertolkte valt nauwelijks in haar frêle persoontje te vermoeden. Maar overtuig liever uzelf door even achterover te gaan zitten en te genieten van haar pianospel.
Omdat een clipje vanzelfsprekend altijd aan geluidskwaliteit inboet, is het beslist een aanrader om deze concerten in levende lijve bij te wonen ...
Laat me u dus adviseren om het voorjaarsprogramma van Kasteel d' Ursel van 2018 zeker in de gaten te houden, wanneer je niet al te ver uit de buurt woont en tijdig te reserveren. U krijgt er beslist geen spijt van.
Ook het kasteel zelf is zeker de moeite van een bezoek waard. Er vinden ontzettend veel culturele activiteiten plaats en het recent gerestaureerde gebouw, won in 2015 de Vlaamse monumentprijs.
Maar wat mezelf nog meer aanspreekt is de prachtige parktuin die er rondom ligt met als parel aan de kroon, de fruitmuur die vorig jaar de Hans Vredeman de Vries Prijs mocht ontvangen.
Het is het laatste overblijfsel van de historische moestuin, de oranjerie en de serres.
Kort voor de verkoop van het kasteel en het domein (1973) werden ze in opdracht van de hertog gesloopt en steen per steen verkocht. De fruitmuur bleef wel overeind, maar geraakte steeds meer in verval. De pannen verdwenen, stenen vielen uit de muur en de omgeving verwilderde.
“Bij de restauratie van het kasteel en het park kregen andere werken voorrang.” zegt Luk Lemmens, gedeputeerde voor Cultuur. “Maar in het najaar van 2014 kwam ook de fruitmuur aan de beurt. Gedurende twee maanden herstelde PIT Antwerpen het metselwerk en de smeedijzeren poort. De opgehoopte aarde werd afgevoerd en de muur werd opnieuw afgedekt met Boomse pannen."
In maart 2015 mocht hij dan ook het lint doorknippen en haar voor publiek toegankelijk verklaren. Ondertussen nemen de fruitboompjes in volume toe en krijg je een beeld van hoe deze fruitmuur binnen enkele jaren weer in volle glorie zal vruchten dragen.
[endtext]